MANIPULATED VISION
This piece transforms a bleached blue velvet curtain into a window-like illusion. Situated within postmodern discourse, the artwork deliberately blurs the boundaries between inside and outside, challenging reality and perception. The intentional color manipulation encourages contemplation on external influences that shape our understanding of the world. Aligned with Jean Baudrillard’s “simulacra and simulation,” it compels viewers to confront the loss of a direct connection with reality. As a contemporary expression within postmodern art, the piece defies norms, pushing artistic boundaries. “Manipulated Vision” serves as a compelling narrative, engaging in a nuanced dialogue on the dynamic interplay between the seen and the unseen.
Bu eser, soluk mavi kadife perdeyi pencere benzeri bir yanılsamaya dönüştürmektedir. Postmodern tartışma bağlamında konumlanan sanat eseri, bilinçli bir biçimde iç ve dış arasındaki sınırları bulanıklaştırarak gerçeklik ile algı arasındaki ilişkiyi sorgular. Niyetli renk manipülasyonu, dünyayı anlama biçimimizi şekillendiren dış etkiler üzerine düşünmeye yönlendirir. Jean Baudrillard’ın “simulacra and simulation” teorisine uyumlu olarak, eser izleyicileri doğrudan gerçeklikle bağlantının kaybıyla yüzleşmeye çağırır. Postmodern sanat içinde çağdaş bir ifade olarak, bu eser normlara meydan okur ve sanatsal sınırları genişletir. “Manipüle Edilmiş Görüntü” (Manipulated Vision), görülen ve görülmeyen arasındaki dinamik etkileşim üzerine nüanslı bir diyaloga katkıda bulunarak etkileyici bir anlatı sunar.
Manipüle Edilmiş Görüntü
İki tür belirsizlik var; rastlantısal olanın yarattığı ve duyguları yönlendirmek için üretilen. İlkiyle karşılaşıldığında duyulan korkuyla ikincisi arasında derin bir farktan sözedilebilir; birincisinde herkesin tepkisi değişebilirlik içerirken ikincisinde ortak bir tepki hedefleniyor.
Evimdeyim, penceremin kenarına dahi çıkamadığım zamanlar oluyor, çünkü her an karşılaşmak istemediğim bir görüntüye, bir felakete şahit olabilirim. Perde beni koruyor (!). Mahrem alanımı da…
İnsanlık tarihinin kısa bir süresi yönlendirilmiş, üretilmiş bir korkuyla yazıldı. Bu kısa süre nice kuşaklara yetecek. Oysa dünyanın penceresi ne sonsuz bir mavi, insana özgürlüğü hatırlatan.
Yönlendirilmekten kaçınmak için kendi görüntülerini oluşturan insanlar; sanatçılar. Ve bu görüntüler birer yanılsama değil, gerçek yanılsama yönlendirme kararını vererek gücünü dayatanlarda.
Özgül Arslan, mavi perdesini kapattığında penceresinin arkasındakileri gören bir o kadar da olan ve üretilmiş arasındaki farkı sezen bir sanatçı. Onun çağrısı; perdeyi tuvale dönüştürmek ve kendi görüntüsünü yaratmak isteyenlere…
